To, jak się wypowiadam zależy od tego z kim mam przyjemność rozmawiać.
Często zdarza się tak, że gdy się zapomnę i do koleżanek użyje wyszukanych słów, one nie wiedzą o co chodzi, więc staram się też w swoich wypowiedziach nie zawierać trudnych, nieznanych powszechnie wyrażeń, żeby nie wprawiać innych w zakłopotanie. Inaczej rozmawia się przecież z mamą, z przyjaciółką, z osobami duchownymi, z nauczycielami... Pomimo, że cenię sobie polszczyznę, to uważam, że priorytetem jest, żeby po prostu zrozumieć się z ludźmi.

To, jak się wypowiadam zależy od tego z kim mam przyjemność rozmawiać.
Często zdarza się tak, że gdy się zapomnę i do koleżanek użyje wyszukanych słów, one nie wiedzą o co chodzi, więc staram się też w swoich wypowiedziach nie zawierać trudnych, nieznanych powszechnie wyrażeń, żeby nie wprawiać innych w zakłopotanie. Inaczej rozmawia się przecież z mamą, z przyjaciółką, z...

Bardzo nie lubię zapożyczeń. Wydają mi się wtrącane na siłę. Choć pewne wyrażenia w innym języku czasem wydają mi się bardziej adekwatne do sytuacji, staram się znaleźć w zakamarkach mojego mózgu dobry odpowiednik. Czasem przez to "zawieszam się" w wypowiedzi, ale mam nadzieję, że moi rozmówcy nie mają mi tego za złe. Przyznaję się, że czasem mam problem z odmianą niektórych słów. Zazwyczaj staram się ukryć swoją niewiedzę szukając synonimu, a po powrocie do domu przeszukuję słowniki, by znaleźć poprawną formę. Mój umysł niektórych odmian nie chce sobie przyswoić, więc zdarza mi się szukać tego samego słowa kilka razy, dzięki czemu korzystam także częściej ze słownika synonimów.

Bardzo nie lubię zapożyczeń. Wydają mi się wtrącane na siłę. Choć pewne wyrażenia w innym języku czasem wydają mi się bardziej adekwatne do sytuacji, staram się znaleźć w zakamarkach mojego mózgu dobry odpowiednik. Czasem przez to "zawieszam się" w wypowiedzi, ale mam nadzieję, że moi rozmówcy nie mają mi tego za złe. Przyznaję się, że czasem mam problem z odmianą...

Staram się zawsze wysławiać zgrabnie i poprawnie, czasem używając humorystycznych wyrazów z celowym błędem, np. człowieki. Nie lubię, gdy ktoś używa w normalnej rozmowie słów zapożyczonych z języka angielskiego, bo uważa, że to fajnie brzmi. Jak to powiedział kiedyś Mikołaj Rej: "A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają."

Staram się zawsze wysławiać zgrabnie i poprawnie, czasem używając humorystycznych wyrazów z celowym błędem, np. człowieki. Nie lubię, gdy ktoś używa w normalnej rozmowie słów zapożyczonych z języka angielskiego, bo uważa, że to fajnie brzmi. Jak to powiedział kiedyś Mikołaj Rej: "A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają."

Polska, poprawna wymowa powinna być naszym priorytetem. Musimy starać się, by młode pokolenie nie zapomniało pewnych słów, wyrażeń i umiało pięknie się wysłowić.
Oczywiście wszelkiego rodzaju zapożyczenia z innych języków, skróty, powiedzonka, terminologia iście ,,internetowa" - to wszystko znak naszych czasów i tego nie unikniemy.
Powinniśmy jednak zwracać uwagę na to, by odróżniać tę swobodną mowę od tej eleganckiej, pięknej polszczyzny, umieć stosować właściwy język w zależności od okoliczności.
Tego więc uczmy młodzież, dzieci, ale także siebie samych. Aby nie zapomnieć o przepięknych, dostojnych wyrazach rodem z najważniejszych dzieł literackich naszego kraju. Aby umieć odnaleźć się w danej sytuacji posługując się w niej odpowiednim językiem.
I pamiętajmy o mowie regionalnej, na przykład gwarze góralskiej czy kurpiowskiej. To cenny nabytek, który warto ochronić od zapomnienia.

Polska, poprawna wymowa powinna być naszym priorytetem. Musimy starać się, by młode pokolenie nie zapomniało pewnych słów, wyrażeń i umiało pięknie się wysłowić.
Oczywiście wszelkiego rodzaju zapożyczenia z innych języków, skróty, powiedzonka, terminologia iście ,,internetowa" - to wszystko znak naszych czasów i tego nie unikniemy.
Powinniśmy jednak zwracać uwagę na to, by...

Pamiętam, że jeszcze w podstawówce polonistka zawsze wspomniała, że będziemy wydawać się bardziej inteligentniejsi gdy w naszym słownictwie znajdzie się często nieużywane i może trochę już staroświeckie: "iż" "gdyż" "aczkolwiek" i "tudzież"
Starałam się więc zawsze, zwłaszcza w gronie ludzie inteligentnych pamiętać o poradzie nauczycielki i do swoich wypowiedzi dodawać te słowa, po których wydawałam się również dorównywać "wyższym sferom osób dobrze wysławiających się"
Muszę się jednak przyznać, że w gronie najbliższych osób zdecydowanie nie zaliczyłabym już swojej polszczyzny do sztuki, a siebie do osoby o której można powiedzieć arystokrata, bo zwyczajnie lubię czasami "zawieśniaczyć"
Prawda jest taka, że zdarzy się u mnie: "se" "ino" albo "jeno"
"Chodźta" "wygrajta" "śpiewajta" "grajta" nie nadaje się raczej na salony, ale po wsi obleci ;)
Poza tym polszczyzna to polszczyzna i uzupełnianie myśli wyrazami z angielszczyzny kompletnie mi nie leży w moim mózgowym słowniku.
Ja nie "lofciam" i nie "hejtuję", choć... zdarza mi się powiedzieć "sorry", bo jest szybsze od "przepraszam" za to totalnie ma mniejszą wartość.

Właściwie to może nawet nie jest ważne jak się mówi... Ważne, żeby tylko mówić wszystko z sensem :)

Pamiętam, że jeszcze w podstawówce polonistka zawsze wspomniała, że będziemy wydawać się bardziej inteligentniejsi gdy w naszym słownictwie znajdzie się często nieużywane i może trochę już staroświeckie: "iż" "gdyż" "aczkolwiek" i "tudzież"
Starałam się więc zawsze, zwłaszcza w gronie ludzie inteligentnych pamiętać o poradzie nauczycielki i do swoich wypowiedzi dodawać te...

Staram się mówić (jak i pisać) poprawną polszczyzną. Ale nie unikam przy tym skrótów myślowych, nazw zaczerpniętych ze slangów, a od czasu do czasu wrzucam w wypowiedź jakieś angielskie słówko, które bardziej mi pasuje niż polskie. Jest to wygodne i zrozumiałe, więc niby czemu miałbym tak nie robić?

Staram się mówić (jak i pisać) poprawną polszczyzną. Ale nie unikam przy tym skrótów myślowych, nazw zaczerpniętych ze slangów, a od czasu do czasu wrzucam w wypowiedź jakieś angielskie słówko, które bardziej mi pasuje niż polskie. Jest to wygodne i zrozumiałe, więc niby czemu miałbym tak nie robić?

Mój zasób słownictwa jest tak szeroki, że na co dzień zdarza mi się używać zarówno wulgaryzmów, skrótów i zapożyczeń, jak i polszczyzny, której nie używa się w niższych sferach. Obok zdań typu „Ja pier*olę, ale zimno!”, z moich ust padają też takie, jak np.: „Nie znam się na ichniej nomenklaturze”, „Potrzebuję uzyskać relewantną informację”, „Przestań się ze mnie natrząsać”, „Oświeć, proszę, tę roszczeniową klientkę swoim autorytetem” czy „O 20 spotkajmy się zatem”. Moja przyjaciółka twierdzi, że często używam archaizmów, ale myślę, że to zależy już od punktu widzenia, gdyż dla niej archaizmem jest nawet słowo „egzemplarz”. Myślę, że moje słownictwo to zaskakująca mieszanka slangu blokowisk, gdzie dorastałam, i wyrafinowanej polszczyzny, którą nabyłam głównie dzięki ciągłemu czytaniu książek.

Mój zasób słownictwa jest tak szeroki, że na co dzień zdarza mi się używać zarówno wulgaryzmów, skrótów i zapożyczeń, jak i polszczyzny, której nie używa się w niższych sferach. Obok zdań typu „Ja pier*olę, ale zimno!”, z moich ust padają też takie, jak np.: „Nie znam się na ichniej nomenklaturze”, „Potrzebuję uzyskać relewantną informację”, „Przestań się ze mnie...

Nasz język jest pełen zapożyczeń z innych języków. Często nawet nie zdajemy sobie sprawy, że na co dzień używamy wyrazów zaczerpniętych z łaciny czy z francuskiego. Każdy język ewoluuje. Niektóre pojęcia wychodzą z użycia, "stare" wyrazy są zastępowane nowszymi odpowiednikami. Myślę, że za jakiś czas niektóre angielskie zapożyczenia na stałe zagoszczą w słownikach języka polskiego. Trochę się boję momentu kiedy znajdę tam hasło "ju mejd maj dej". Czy jednak ja sama używam poprawnej polszczyzny? Chyba zależy od sytuacji. Dużo łatwiej jest odpisać na sms "ok". Staram się jednak dbać o poprawność. To, że nie zawsze to wychodzi to już inna sprawa.

Nasz język jest pełen zapożyczeń z innych języków. Często nawet nie zdajemy sobie sprawy, że na co dzień używamy wyrazów zaczerpniętych z łaciny czy z francuskiego. Każdy język ewoluuje. Niektóre pojęcia wychodzą z użycia, "stare" wyrazy są zastępowane nowszymi odpowiednikami. Myślę, że za jakiś czas niektóre angielskie zapożyczenia na stałe zagoszczą w słownikach języka...

Wolę zwinnie spolszczać co się da, lecz nie zawsze się to udaje. Czasy się zmieniły i trudno teraz nie używać zapożyczeń, szczególnie jeśli nie mają one słownego odpowiednika w naszym ojczystym języku. Śmiem twierdzić, że piękno codziennego języka od dawna tonęło w odmętach "króciej, szybciej" niczym Titanic zderzający się z górą lodową.

Wolę zwinnie spolszczać co się da, lecz nie zawsze się to udaje. Czasy się zmieniły i trudno teraz nie używać zapożyczeń, szczególnie jeśli nie mają one słownego odpowiednika w naszym ojczystym języku. Śmiem twierdzić, że piękno codziennego języka od dawna tonęło w odmętach "króciej, szybciej" niczym Titanic zderzający się z górą lodową.

Snoby[bookLink]4774719|Snoby[/bookLink]

Snoby[bookLink]4774719|Snoby[/bookLink]

 [bookCover]4774719|Snoby[/bookCover]